AKA part two

Jawel, hij is er nog. Onze rode dictator met zijn eeuwige anti-honden houding.

Nee hoor dat is een flauw grapje. Aka gedraagt zich prima. Zeker als je een mens bent. Hij komt af en toe eens op schoot zitten, kroelt met de kinderen en vindt het erg leuk om mee te helpen als we de kast opruimen. Hij sjouwt tussen de spulletjes, slaat alle ronde balletjes weg en kruipt in elk doosje.

Het is wat onhandig dat hij nog niet naar buiten mag. Hij gaat af en toe even op onze kamer logeren zodat de tuindeuren open kunnen. Poes of geen poes de deuren gaan open zodra de zon wat schijnt. Aka zit dan boven een beetje naar buiten te loeren. Hij droomt van rennen door de tuin en spelen met alle mooie blaadjes. Volgens mij gaat hij ook in gedachten vogeltjes vangen. En dat terwijl hij met zijn gewicht niet eens op de strijkplank kan springen. Hij is al wel wat afgevallen hoor. Zo’n verhuizing geeft wat stress en als je 2 dagen in een bank woont eet je ook niet veel. Ik heb uiteindelijk de onderkant van het bankstel maar open geknipt zodat Aka er niet meer in kan.

Hij heeft nog 1 klein probleempje. Wiebe. Zo lang deze rustig is kan hij hem best handelen. Hij loopt er langs zonder te grommen en gaat als Wiebe slaapt af en toe aan hem snuffelen. Gisteren deed hij dat zelfs toen hij wakker was. Een primeur.

Alleen een blije huppelende wiebe is nog te veel voor Aka. Hij gaat dan in de stress en op standje vluchten of aanvallen. Vanmorgen kwam mijn moeder oppassen. Zij is geen katten(meer) gewend dus besloot ik Aka even boven te zetten. Als hijontsnapt is ie weg en dat zou jammer zijn. Dus pakte ik Aka op en ging naar boven. En Wiebe???

LEUK, SPELLETJE WE GAAN NAAR BOVEN!!!!! Hij sprong op de trap hard kwispelend en stik enthousiast. Aka schrok zich een hoedje en haalde uit. Helaas zat daar mijn lip tussen. Vraag niet hoe mijn lip tussen de poes en de hond kwam want ik heb geen flauw idee. Met 1 haal was mijn lip hartstikke gefileerd. De kinderen stonden te kijken dus ik kon zo’n zwaar overspannen kat niet loslaten. Hij kon nog wel gekkere dingen doen. Dus heb ik hem aan zijn nekvel en zijn staart mee naar boven gesjouwd en in mijn kamer geslingerd. Wiebe zat zwaar teleurgesteld in Kiki haar kamer. Wat een stom spelletje. Hij zocht steun bij Kiki die hem mee naar beneden nam en hem vertelde dat hij toch wel een wat stoute hond was. Ik heb in de badkamer even de schade bekeken. Twee flinke japen. Gelukkig geen losse vellen, maar het bloedde als een rund. Ik wordt er niet knapper op met zo’n nieuwe kat.

groetjes Annemarie